'Oppenheimer' feit v. fictie: een nucleair historicus legt uit wat de film goed en fout had (2024)

• Waarschuwing: er komen kleine spoilers aan voor Christopher Nolans "Oppenheimer", die op 21 juli in de bioscoop te zien is.
• J. Robert Oppenheimer was een enorm complexe figuur en de film is gebaseerd op een biografie van hem.
• Hoewel de film in veel opzichten historisch accuraat is, zijn er een paar stukjes fictie vermengd.

Christopher Nolans nieuwste film, "Oppenheimer,"vertelt het verhaal vanJ.Robert Oppenheimer. Als directeur van het Los Alamos Laboratory van het Manhattan Project in de jaren veertig staat de natuurkundige bekend als de 'vader van de atoombom'.

Hoewel de film voornamelijk gericht is op een handvol jaren van zijn leven, bevat de film veel wetenschap, politiek enromantische relaties.

"Historici noemen hem soms een ingewikkelde figuur",Alex Wellerstein, een historicus van wetenschap en nucleaire technologie en professor aan het Stevens Institute of Technology, zei over Oppenheimer. "Je kunt geen simpele versie van hem bedenken."

sterk gebaseerd op "American Prometheus: de triomf en tragedie van J. Robert Oppenheimer" van Kai Bird en Martin Sherwin blijft de film behoorlijk trouw aan het veelbewogen, ongewone leven van de man.

Maar dat betekent niet dat er geen overdrijvingen of inconsistenties zijn. Wellerstein hielp ons feiten van fictie te scheiden in 'Oppenheimer'.

Feit: Oppenheimer probeerde zijn leermeester te vergiftigen (maar Niels Bohr was er niet)

Tijdens zijn studie in Cambridge in het midden van de jaren twintig ontmoette Oppenheimer veel belangrijke natuurkundigen, waaronder Patrick Blackett, "die ik erg leuk vond", schreef hij later.

In "Amerikaanse Prometheus"Bird en Sherwin schrijven dat Oppenheimer Blackett bewonderde, die zijn leermeester zou worden. Maar de toekomstige Nobelprijswinnaar was een praktische, hands-on natuurkundige die zijn student ertoe aanzette laboratoriumwerk te doen dat Oppenheimer moeilijk vond. Hij ging liever naar lezingen en lezen.

Tijdens zijn verblijf in Engeland woonde Oppenheimer in een "ellendig gat" van een appartement en rolde hij op sommige dagen van de pijn over de vloer. Uiteindelijk kreeg hij er zo genoeg van dat hij chemicaliën in de appel van Blackett deed. In de film neemt Niels Bohr bijna een hap uit de appel, maar die scène is bedacht voor een dramatisch effect. (Het was Ernest Rutherford die Oppenheimer bij Bohr introduceerde.)

Cambridge-functionarissen hoorden van het incident en de vader van Oppenheimer overtuigde hen ervan geen aanklacht in te dienen. In plaats daarvan kreeg Oppenheimer een proeftijd en moest hij naar een psychiater.

Feit: Oppenheimer hield wel een lezing in het Nederlands

Volgens de 'Amerikaanse Prometheus' 'verbaasde Oppenheimer zijn collega's door een lezing in het Nederlands te geven', slechts zes weken na zijn aankomst in Leiden, Nederland.

"Ik denk niet dat het heel goed Nederlands was, maar het werd wel gewaardeerd", zegt Oppenheimergezegd.

Hij had daar een kortstondige relatie met een vrouw, die hem mogelijk heeft geholpen de taal te leren, schreef biograaf en natuurkundige Abraham Pais.

In de film heeft Oppenheimer slechts zes weken nodig om Nederlands te leren. Maar Wellerstein wijst erop dat hij tijd had kunnen besteden aan het leren van de taal van tevoren. Die zomer bracht Oppenheimer een paar weken door in New Mexico om te herstellen van tuberculose.

Intussen lezenBaudelaire en e.e. cummings, wie zegt dat hij zijn Nederlands niet aan het bijspijkeren was?

Feit: De Oppenheimers lieten Haakon Chevalier hun zoon Peter een tijdje opvoeden

In 1941, toen Peter Oppenheimer nog maar twee maanden oud was, lieten Robert en Kitty hem twee maanden achter bij Haakon en Barbara Chevalier, volgens 'American Prometheus'. Robert legde uit dat zijn vrouw uitgeput was en dat de twee naar de boerderij van de familie gingen, Perro Caliente, nabij Los Pinos, New Mexico.

Maar de film brengt het arrangement in verband met Kitty's drinken door te laten zien dat Robert Peter afzet na een scène waarin Kitty dronken en gefrustreerd is omdat ze de hele dag alleen voor de baby moet zorgen.

Feit: Duitsland was niet klaar om een ​​atoombom te bouwen

In september 1943 maakte Niels Bohr eenop het nippertjeuit het door de nazi's bezette Denemarken via Zweden. Een paar maanden later arriveerde Bohr in Los Alamos, klaar om Oppenheimer en de rest over de zijne te vertellen1941 bijeenkomstmet de Duitse natuurkundige Werner Heisenberg.

In de film is Oppenheimer, nadat hij Bohr met vragen heeft bestookt, ervan overtuigd dat Heisenberg ergens een "verkeerde afslag" heeft genomen en dat de Duitsers ver genoeg achter de Amerikanen zaten als ze inderdaad een atoombom aan het maken waren.

Het is een vereenvoudigde versie van de werkelijkheid, maar het is grotendeels correct, zei Wellerstein. "Ze hebben een heel kleinschalig kernreactorproject, dat met zijn huidige omvang nooit een bom zal maken", zei hij.

Maar het zou pas bijna een jaar later zijn,november 1944, dat de geallieerden het definitieve bewijs zouden vinden dat de Duitsers nog in de kinderschoenen stonden.

Feit:Oppenheimer bespotte Strauss over isotopen

Natuurkundige David Hill getuigde tijdens een hoorzitting van de Senaat voorLewis Strauss' nominatie voor het kabinet van president Dwight D. Eisenhower. Hijgezegddat de meeste wetenschappers liever zouden zien dat Strauss niet langer in de regering zit, zoals "Oppenheimer" beschrijft.

Maar het was David Inglis, voorzitter van de Federation of American Scientists, die zei dat Strauss, uit "persoonlijke wraakzucht", Oppenheimer had aangevallen,Tijd tijdschriftgemeld. Inglis besprak ook het verzet van Strauss tegenverzending van isotopennaar Europa voor medische doeleinden.

Er wordt in de film veel gemaakt over Oppenheimer die de spot dreef met de zorgen van Strauss door te zeggen dat "je een flesje bier kunt gebruiken voor atoomenergie" en dat isotopen minder belangrijk waren dan elektronische apparaten, maar "belangrijker dan een sandwich". De regel is afkomstig van een gezamenlijke commissievergadering van de Atomic Energy Committee in 1949.

Wat Oppenheimereigenlijk gezegdwas dat isotopen "minder belangrijk waren dan, laten we zeggen, vitamines, ergens daar tussenin". De lijn werd gelachen.

Waarschijnlijk feit:Oppenheimer schatte dat slechts 20.000 mensen zouden sterven door een atoombom

Bij het bespreken van de mogelijke effecten van de atoombom in de film, schat Oppenheimer het aantal doden op 20.000 tot 30.000.

"Ik heb nog nooit iets gezien dat suggereerde dat ze een echte methodologie hadden," zei Wellerstein. Hij merkt op dat het moeilijk is om verwijzingen naar dat aantal te vinden buiten de natuurkundige omArthur Compton zeggendat Oppenheimer hem vertelde dat hij dacht dat het aantal rond de 20.000 zou liggen.

Feit:Een grote onweersbui vertraagde de Trinity Test

Het was niet alleen voor dramatiek dat "Oppenheimer" een zware onweersbui afbeeldde terwijl de wetenschappers en het leger zich haastten om de bom voor te bereiden op de Trinity Test.

Het was aanvankelijk gepland om 4 uur 's ochtends en werd anderhalf uur geduwdvanwege het weer.

Oppenheimer doet in de film een ​​orakelachtige voorspelling dat de storm voorbij zal gaan, maar er was een meteorologisch team onder leiding van Jack Hubbard, die in het echte leven hetzelfde zei.

Leger luitenant-generaal LeslieGroves blijkbaar bedreigdom Hubbard op te hangen als zijn weersvoorspellingen verkeerd waren, maar de lucht klaarde op.

Feit:Feynman bekeek de Trinity Test wel van achter een voorruit

Fysicus Richard Feynman herinnerde zichin een vrachtwagen stappen om de atoombomtest van achter een voorruit te bekijken, omdat hij zei dat het hem zou beschermen tegen de ultraviolette straling.

"Ik ben waarschijnlijk de enige man die het met het menselijk oog heeft gezien", zei hij, terwijl iedereen door een donkere bril keek.

Feit:Oppenheimer heeft nooit publiekelijk gezegd dat hij spijt had van het laten vallen van de bom

Strauss woedt in de film dat Oppenheimer "het helemaal opnieuw zou doen" en heeft nooit gezegd dat hij spijt had van het laten vallen van de atoombom.

"Dat is 100% waar" dat Oppenheimer zoiets nooit in het openbaar heeft gezegd, zei Wellerstein. Maar hij zou willen dat de film iemand anders liet zien die het zei, in plaats van 'de man die je schildert als een totaal onbetrouwbare slang'.

Maar, zei Wellerstein, Oppenheimer had wel spijt dat hij de wapenwedloop niet kon stoppen: "Hij had spijt van wat er daarna kwam, en hij deed veel werk om dat te voorkomen."

Feit:Oppenheimer was een dilettant

Bij het opsommen van de zorgen van collega-wetenschappers over de benoeming van Oppenheimer tot directeur van het Los Alamos-lab in de film, noemt Groves Oppenheimer een "dilettante" die "kon geen hamburgerkraam runnen".

Wellerstein noemt dat een eerlijke beoordeling. Oppenheimer sprong vaak van onderwerp naar onderwerp, afhankelijk van waar zijn studenten aan werkten.

"Oppenheimer was in alles geïnteresseerd", zei Robert Serber, een van zijn studenten. Een enkele sessie kan een bespreking van elektrodynamica, kosmische straling en kernfysica omvatten.

Als de atoombom er niet was geweest, zou Oppenheimer waarschijnlijk het meest bekend zijn vanwege het versterken van de theoretische natuurkunde aan de University of California, Berkeley. Veel van zijn studenten gingen door met belangrijk werk, waaronder David Bohm, Philip Morrison en Willis Lamb.

"Dat is een grote erfenis," zei Wellerstein.

Feit:Oppenheimer was zijn tijd ver vooruit op het gebied van zwarte gaten

Op de dag dat Hitler Polen binnenviel, publiceerden Oppenheimer en zijn leerling Hartland Snydereen belangrijk papierover "zware sterren" die zonder brandstof komen te zitten en instorten. Het papier volgde op het werk vanverschillende andere wetenschappers, maar Oppenheimer publiceerde niet meer over het onderwerp.

Theoretisch natuurkundige Kip Thornebeschrijfthoe "werkelijk vreemd" andere wetenschappers dit concept destijds vonden. ZelfsJohn Wieler, die de term "zwart gat" in 1967 populair maakte, vocht in de jaren vijftig tegen het idee.

Roger Penrosebeschreven zwarte gatenin 1964, waarvoor hij in 2020 de Nobelprijs zou winnen. Na zijn overwinningPenrose aangehaaldOppenheimer en Snyder's paper als een van de inspiratiebronnen voor zijn onderzoek.

Feit:Het geluid van de bom kwam lang na de explosie tijdens de Trinity Test

De filmherschept de Trinity Testmet een vuurbal en rookpluimen en Cillian Murphy die Oppenheimer's beroemde reciteerdeciteren van de Bhagavad Gita, "Nu ben ik de dood geworden, de vernietiger van werelden."

Het is akelig stil. Dan komt deschokgolfdat slaat sommige toeschouwers omver en een enorme, verrassende knal.

Het was echt stil nadat de bom ontplofte. "Eindelijk, na ongeveer anderhalve minuut, is er plotseling een enorm geluid - BANG - en dan een gerommel, als een donderslag," Feynmanlater herinnerd.

Fictie: Mensen hebben een explosie midden in de woestijn niet opgemerkt

"Oppenheimer" zoomt niet uit voorbij de wetenschappers en militaire leden die de Trinity Test op verschillende afstanden bekijken, maar de helderheid van de vlam, het geluid van de explosie en het schudden veroorzaakt door de explosiegolf bleven niet onopgemerkt.

De krachtblies uitvensters in nabijgelegen steden. Amarillo, Texas, bewoners kondenzie de flitsvan meer dan 280 mijl afstand.

Deregering plantte een verhaaldat er een munitiemagazijn was ontploft, maar dat niemand gewond raakte.

Fictie: Ze wisten dat de bom een ​​einde zou maken aan de oorlog

"In de film laten ze het lijken alsof de reden dat ze de bom gebruiken, is omdat ze Japan niet willen binnenvallen, en dat is gewoon niet hoe het destijds werd besproken," zei Wellerstein. "Dat is een rationalisatie achteraf die later is gemaakt."

In december 1946 schreef natuurkundige Karl T. Compton inDe Atlantische Oceaandat het laten vallen van de bommen een "berekende gok" was en dat minister van Oorlog Stimson en anderen hoopten dat het de oorlog zou beëindigen.

Fictie: Stimson spaarde Kyoto omdat hij daar op huwelijksreis was

Het selecteren van de doelen voor de atoombommen was een gecompliceerd proces waarbij veel mensen betrokken waren, waaronder Oppenheimer en minister van Oorlog Henry Stimson. "Stimson is een heel interessant personage en hij wordt in een soort karikatuur veranderd", zei Wellerstein in de film.

Tijdens de ontmoeting die wordt afgebeeld in "Oppenheimer", zegt Stimson dat ze Kyoto niet moeten bombarderen vanwege de culturele betekenis ervan en omdat hij en zijn vrouw daarheen gingen nadat ze getrouwd waren. "Hij heeft Kyoto bezocht, dat is zeker, maar ik denk niet dat hij daar op huwelijksreis is geweest", zei Wellerstein.

De beslissing was genuanceerder en ingewikkelder, zei hij, en had verstrekkende gevolgen voor de steden die werden gebombardeerd.

Fictie: Oppenheimer werd buitenspel gezet omdat hij nadacht over de langetermijngevolgen van kernwapens

"Oppenheimer" zet de hoofdpersoon ook neer als een beetje een eenzame wolf, de enige in de ontmoetingen met Groves en Stimson die vragen stelt over de langetermijnimplicaties van kernwapens.

"Dit was niet een soort marginale positie die alleen Oppenheimer had", zei Wellerstein. "Hij speelde zeker een rol bij het bepleiten ervan, maar het werd zeer goed ontvangen en andere mensen hadden hetzelfde idee en veel mensen namen het echt serieus op de hoogste regeringsniveaus."

Dat omvatte Stimson, die deze zorgen aan president Harry Truman voorlegde, zei Wallenstein.

Fictie: Oppenheimer raadpleegde Einstein over de berekeningen van Teller

Edward Teller, de uitvinder van dewaterstofbom, deed zeker zorgen rijzen dat een nucleair wapen de atmosfeer van de aarde zou kunnen ontsteken met verwoestende gevolgen.

"Ik geloofde het vanaf de eerste minuut niet", zegt Hans Bethelater gezegd.

Maar het was niet Albert Einstein waar Oppenheimer naar toe ging. "Einstein zou daar sowieso niet goed voor zijn geweest", zei Wellerstein. "Het is de verkeerde soort wetenschap."

In plaats daarvan raadpleegde Oppenheimer Compton, volgens "Amerikaanse Prometheus."

Bethe's berekeningen toonden aan dat er een "bijna nul" mogelijkheid was dat een dergelijke catastrofe zou plaatsvinden. En Enrico Fermi heeft echt gewed op Teller's theorie voor de Trinity Test,volgens Bet.

Fictie: Oppenheimer bleef anti-H-bom

In de film schreeuwt Roger Robb, de speciale raadsman bij de hoorzitting over de veiligheidsmachtiging van Oppenheimer, tegen Oppenheimer vanwege zijn tegenstrijdige standpunten over de waterstofbom. Oppenheimer steunde het onderzoek van Teller wel en veranderde later van gedachten.

Er waren een paar redenen waarom Oppenheimer aarzelde over een H-bom, waaronder dat er na de oorlog beperkte middelen waren voor de ontwikkeling van wapens. 'Hij zegt niet dat je geen wapens moet maken,' zei Wellerstein. "Hij zegt: 'Laten we meer maken van de wapens die we al hebben en geen materiaal verspillen aan wapens die misschien niet werken.'"

Maar toen bereikten Teller en Stanislaw Ulam een ​​doorbraak in hun onderzoek naar waterstofbommen, en Oppenheimer was 'bijna opgewonden'.volgensAEC-commissaris Gordon Dean.

"Als hij weer in het voordeel is, is het al een voldongen feit", zei Wellerstein. Op dat moment vond Oppenheimer het beter om weer de eerste te zijn.

Fictie: Charlotte Serber was de secretaresse van Oppenheimer

Op een bepaald moment in de film vraagt ​​​​Oppenheimer aan Charlotte Serber om voor hem te bellen, wat impliceert dat ze zijn secretaresse is. Maar Serber werkte als bibliothecaris voor Los Alamos' "geheime bibliotheek."

In het echte leven rekruteerde Oppenheimer de vrouw van natuurkundige Robert Serber omdat ze geen professionele bibliothecaris was en het daarom niet erg zou vinden om "de nodige bochten" te nemen. Terwijl Charlotte Serber een korte tijd met de secretaresse van Oppenheimer werkte, kreeg ze het uiteindelijk druk genoeg met de bibliotheek engeclassificeerde bestanden12 medewerkers te hebben.

Vanwege Charlotte's politieke neigingen en die van haar familie, de FBIhield een dossier over haar bijen haar man en afluisterde het stel af. Het was eigenlijk Oppenheimer die Groves vertelde dat ze misschien een communist was, hoewel hij dacht dat ze niet langer bij de partij was aangesloten.

"Het is een van de dingen die hem tot een gecompliceerde man maken," zei Wellerstein, "dat hij alle mensen om hem heen verraadt om te proberen betrouwbaar over te komen bij de beveiligingsmensen."